3.5 Διακλαδώσεις στο Git - Απομακρυσμένοι κλάδοι

Όταν θέλουμε να μοιραστούμε έναν κλάδο με τον υπόλοιπο κόσμο, πρέπει να τον ωθήσουμε σε έναν απομακρυσμένο διακομιστή στον οποίο έχουμε δικαίωμα εγγραφής (write access). Οι τοπικοί μας κλάδοι δεν συγχρονίζονται αυτόματα με τους απομακρυσμένους διακομιστές στους οποίους έχουμε δικαίωμα να αποθηκεύουμε —πρέπει να χειροκίνητα να ωθήσουμε τους κλάδους που θέλουμε να μοιραστούμε. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να χρησιμοποιούμε ιδιωτικούς κλάδους για δουλειά που δεν θέλουμε να μοιραστούμε με άλλους και να ωθούμε μόνον τους θεματικούς κλάδους στους οποίους θέλουμε να συνεργαστούμε.

Αν έχουμε έναν κλάδο με όνομα serverfix στον οποίο θέλουμε να δουλέψουμε με άλλους, μπορούμε να τον ωθήσουμε με τον ίδιο τρόπο που ωθήσαμε τον πρώτο μας κλάδο. Τρέχουμε την εντολή git push <απομακρυσμένο_αποθετήριο> <κλάδος>:

Στην πραγματικότητα αυτή η εντολή είναι μία συντόμευση. Το Git αυτόματα αναπτύσσει το όνομα κλάδου serverfix σε refs/heads/serverfix:refs/heads/serverfix, που σημαίνει “Πάρε τον τοπικό μου κλάδο serverfix και ώθησέ τον ώστε να ενημερωθεί ο αντίστοιχος κλάδος serverfix του απομακρυσμένου διακομιστή”. Θα δούμε πιο λεπτομερώς το κομμάτι refs/heads/ στην ενότητα [ch10-git-internals], αλλά προς το παρόν μπορούμε να το αγνοήσουμε. Επίσης μπορούμε να τρέξουμε την εντολή git push origin serverfix:serverfix, που κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα —λέει, “Πάρε το δικό μου serverfix και κάντο το serverfix του απομακρυσμένου διακομιστή”. Αυτήν τη μορφή της εντολής τη χρησιμοποιούμε για να ωθήσουμε έναν τοπικό κλάδο σε έναν απομακρυσμένο που έχει διαφορετικό όνομα. Αν δεν θέλαμε να ονομάζεται serverfix στο απομακρυσμένο αποθετήριο, τότε μπορούμε να τρέξουμε την εντολή git push origin serverfix:awesomebranch ώστε να ωθήσουμε τον τοπικό μας κλάδο serverfix στον κλάδο με όνομα awesomebranch στο απομακρυσμένο αποθετήριο.

Την επόμενη φορά που κάποιος από τους συνεργάτες μας ανακτά από τον διακομιστή, θα πάρει μία αναφορά που θα δείχνει εκεί όπου βρίσκεται ο κλάδος serverfix του διακομιστή, δηλαδή κάτω από τον απομακρυσμένο κλάδο origin/serverfix:

Είναι σημαντικό να σημειώσουμε πως όταν εκτελούμε μία εντολή git fetch, αυτή φέρνει νέους κλάδους τηλεπαρακολούθησης, δεν έχουμε αυτόματα τοπικά επεξεργάσιμα αρχεία. Με άλλα λόγια σε αυτήν την περίπτωση δεν έχουμε έναν νέο κλάδο serverfix —έχουμε μόνον έναν δείκτη στον origin/serverfix που δεν μπορούμε να τροποποιήσουμε.

Για να συγχωνεύσουμε αυτήν τη δουλειά στον τρέχοντα κλάδο εργασίας μας, μπορούμε να τρέξουμε την εντολή git merge origin/serverfix. Αν θέλουμε τον δικό μας κλάδο serverfix στον οποίο μπορούμε να εργαστούμε, μπορούμε να τον αποκολλήσουμε από τον κλάδο τηλεπαρακολούθησης:

Η παραπάνω εντολή μας δίνει έναν τοπικό κλάδο στον οποίο μπορούμε να δουλέψουμε και που ξεκινά από εκείνο το σημείου στο οποίο βρίσκεται ο κλάδος origin/serverfix.

Όταν μεταβαίνουμε σε έναν τοπικό κλάδο από έναν τηλεπαρακολουθούμενο κλάδο αυτόματα δημιουργείται ένας “κλάδος παρακολούθησης” (και ο κλάδος που παρακολουθεί ονομάζεται “κλάδος upstream”). Οι κλάδοι παρακολούθησης είναι τοπικοί κλάδοι που έχουν άμεση σχέση με έναν απομακρυσμένο κλάδο. Αν είμαστε σε έναν κλάδο παρακολούθησης και πληκτρολογήσουμε git pull, το Git αυτόματα γνωρίζει από ποιον διακομιστή να ανακτήσει και σε ποιον κλάδο να συγχωνεύσει.

Όταν κλωνοποιούμε ένα αποθετήριο, αυτό δημιουργεί αυτόματα έναν κλάδο master που παρακολουθεί τον κλάδο origin/master. Όμως μπορούμε να ορίσουμε και άλλους κλάδους παρακολούθησης, αν θέλουμε —κλάδους που παρακολουθούν κλάδους σε άλλα απομακρυσμένα αποθετήρια ή δεν παρακολουθούν τον κλάδο master. Η πιο απλή περίπτωση είναι αυτή που μόλις είδαμε, η εντολή git checkout -b <κλάδος> <απομακρυσμένο_αποθετήριο>/<κλάδος>. Αυτή η περίπτωση είναι τόσο συνηθισμένη που το Git μάς παρέχει την επιλογή --track:

Για την ακρίβεια είναι τόσο συνηθισμένη που υπάρχει συντόμευση για την παραπάνω επιλογή. Αν το όνομα του κλάδου στον οποίο προσπαθούμε να μεταβούμε (α) δεν υπάρχει και (β) έχει ακριβώς το ίδιο όνομα με έναν απομακρυσμένο, το Git θα δημιουργήσει αυτόματα έναν κλάδο παρακολούθησης.

Για να ορίσουμε έναν τοπικό κλάδο με διαφορετικό όνομα από αυτό του απομακρυσμένου κλάδου, μπορούμε εύκολα να χρησιμοποιήσουμε την πρώτη εκδοχή με διαφορετικό όνομα τοπικού κλάδου:

Τώρα ο τοπικός μας κλάδος sf θα έλξει αυτόματα από τον κλάδο origin/serverfix.

Αν έχουμε ήδη έναν τοπικό κλάδο και θέλουμε να τον συνδέσουμε με έναν απομακρυσμένο κλάδο που μόλις έλξαμε ή θέλουμε να αλλάξουμε τον ανοδικό κλάδο που παρακολουθούμε, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την επιλογή -u ή --set-upstream-to με την εντολή git branch ώστε να τον συνδέσουμε οποιαδήποτε στιγμή.

Αν θέλουμε να δούμε ποιους κλάδους παρακολούθησης έχουμε ορίσε, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την επιλογή -vv στην εντολή git branch. Αυτή θα καταγράψει όλους τους τοπικούς κλάδους με περισσότερες πληροφορίες συμπεριλαμβανομένων των ποιον κλάδο παρακολουθεί κάθε κλάδος και αν ο τοπικός μας κλάδος είναι προηγείται του απομακρυσμένου, ή υστερεί ή και τα δύο.

Εδώ μπορούμε να δούμε ότι ο κλάδος μας iss53 παρακολουθεί τον origin/iss53 και προηγείται (ahead) κατά δύο, δηλαδή ότι έχουμε κάνει δύο υποβολές τοπικά που δεν έχουν ωθηθεί στον διακομιστή. Επίσης μπορούμε να δούμε ότι ο τοπικός μας κλάδος master παρακολουθεί τον origin/master και είναι ενημερωμένος. Στη συνέχεια βλέπουμε ότι ο κλάδος μας serverfix παρακολουθεί τον κλάδο server-fix-good στον διακομιστή teamone και προηγείται κατά τρία και υστερεί κατά ένα, που σημαίνει ότι υπάρχει μία υποβολή στον διακομιστή που δεν την έχουμε συγχωνεύσει ακόμη και τρεις τοπικές υποβολές που δεν έχουμε ωθήσει ακόμη. Τέλος, βλέπουμε ότι ο κλάδος μας testing δεν παρακολουθεί κανέναν απομακρυσμένο κλάδο.

Είναι σημαντικό να παρατηρήσουμε ότι αυτοί οι αριθμοί είναι οι υποβολές από την τελευταία φορά που ανακτήσαμε (fetch) από τον κάθε διακομιστή. Αυτή η εντολή δεν ρωτά τους διακομιστές, απλά μας λέει τι έχει ήδη αποθηκευμένο τοπικά από τους διακομιστές. Αν θέλουμε εντελώς ενημερωμένους αριθμούς υποβολών με τις οποίες προηγείται και υστερεί ο κλάδος μας, πρέπει να τρέξουμε μία εντολή fetch προς όλους τους απομακρυσμένους πριν τρέξουμε την παραπάνω εντολή. Αυτό μπορούμε να το κάνουμε ως εξής:

Ενώ η εντολή git fetch θα ανακτήσει όλες τις αλλαγές που δεν έχουμε ήδη από τον διακομιστή, δεν θα αλλάξει τον κατάλογο εργασίας μας καθόλου. Απλά θα πάρει τα δεδομένα και θα μας αφήσει να τα συγχωνεύσουμε μόνοι μας. Πάντως, υπάρχει η εντολή git pull η οποία ουσιαστικά στις περισσότερες περιπτώσεις είναι μία git fetch που ακολουθείται από μία git merge. Αν έχουμε ορίσει κάποιον κλάδο παρακολούθησης όπως αναφέρθηκε στην προηγούμενη ενότητα, είτε με ρητό ορισμό είτε επειδή τον έχουμε δημιουργήσει με την εντολή clone ή checkout, η git pull θα αναζητήσει τον διακομιστή και κλάδο τον οποίο παρακολουθεί ο τρέχων κλάδος μας, θα ανακτήσει από τον διακομιστή και θα προσπαθήσει να συγχωνεύσει σε αυτόν τον απομακρυσμένο κλάδο.

Γενικά είναι καλύτερα να χρησιμοποιούμε τις εντολές fetch και merge ξεχωριστά διότι τα μαγικά που κάνει η git pull μπορεί να μας μπερδέψουν.

Ας υποθέσουμε ότι τελειώσαμε με τον απομακρυσμένο κλάδο —π.χ. οι συνεργάτες μας και εμείς τελειώσαμε με ένα χαρακτηριστικό και το έχουμε συγχωνεύσει στον κλάδο master του απομακρυσμένου αποθετηρίου (ή τέλος πάντων σε οποιονδήποτε κλάδο υπάρχει η ευσταθής έκδοσή του έργου μας). Μπορούμε να διαγράψουμε τον απομακρυσμένο κλάδο χρησιμοποιώντας την επιλογή --delete στην εντολή git push. Αν θέλουμε να διαγράψουμε τον κλάδο serverfix από τον διακομιστή, τρέχουμε τα παρακάτω:

Βασικά αυτό που κάνει αυτή η εντολή είναι να απομακρύνει τον δείκτη από τον διακομιστή. Ο διακομιστής Git γενικά θα διατηρήσει τα δεδομένα εκεί για λίγο καιρό, μέχρι να τρέξει μία διαδικασία συλλογής σκουπιδιών (garbage collection) ώστε αν ο κλάδος διαγράφηκε κατά λάθος, να είναι εύκολο να αποκατασταθεί.