4.8 Το Git στον διακομιστή - GitLab

Το GitLab είναι μια διαδικτυακή εφαρμογή που βασίζεται σε βάση δεδομένων, συνεπώς η εγκατάστασή του απαιτεί λίγο περισσότερη ενασχόληση από ότι άλλων διακομιστών Git. Ευτυχώς, αυτή η διαδικασία έχει πολύ καλή τεκμηρίωση και άπλετη υποστήριξη.

Υπάρχουν περισσότερες από μία μέθοδοι που μπορούμε να ακολουθήσουμε για να εγκαταστήσουμε το GitLab. Για να κάνουμε κάτι γρήγορα και να τρέξουμε γρήγορα, μπορούμε να κατεβάσουμε ένα είδωλο εικονικής μηχανής (virtual machine image) ή ένα πρόγραμμα άμεσης εγκατάστασης https://bitnami.com/stack/gitlab και να πειράξουμε τη διαμόρφωση ώστε να ταιριάξει με το συγκεκριμένο περιβάλλον μας. Μια ωραία πινελιά που έχει συμπεριλάβει το Bitnami είναι η οθόνη σύνδεσης (πρόσβαση με πληκτρολόγηση Alt+→)· μας λέει τη διεύθυνση IP και το προεπιλεγμένο όνομα χρήστη και κωδικό πρόσβασης για το εγκατεστημένο GitLab.

Για ο,τιδήποτε άλλο, ακολουθούμε τις οδηγίες στο readme του GitLab Community Edition, το οποίο μπορούμε να βρούμε στη διεύθυνση https://gitlab.com/gitlab-org/gitlab-ce/tree/master. Εκεί θα βρούμε βοήθεια για την εγκατάσταση του GitLab χρησιμοποιώντας συνταγές Chef, μια εικονική μηχανή για το Digital Ocean και πακέτα RPM και DEB (τα οποία όταν γράφεται το παρόν κείμενο βρίσκονται σε έκδοση beta). Υπάρχει επίσης “ανεπίσημη” καθοδήγηση για τη λειτουργία του GitLab με λειτουργικά συστήματα πέρα από τα συνήθη και βάσεις δεδομένων, ένα script για πλήρως χειροκίνητη εγκατάσταση και πολλά άλλα θέματα.

Η διεπαφή διαχείρισης του GitLab είναι προσπελάσιμη μέσα από το διαδίκτυο. Απλώς οδηγούμε το πρόγραμμα περιήγησής μας στο hostname ή τη διεύθυνση IP στην οποία είναι εγκατεστημένο το GitLab και συνδεόμαστε ως χρήστης admin. Το προεπιλεγμένο όνομα χρήστη είναι admin@local.host και ο προεπιλεγμένος κωδικός πρόσβασης είναι` 5iveL!Fe` (θα μας ζητηθεί να τον αλλάξουμε αμέσως μόλις τον εισάγουμε). Μόλις συνδεθούμε, κάνουμε κλικ στο εικονίδιο “Admin area” στο επάνω δεξιά μενού.

Το πρώτο πράγμα που θα θελήσουμε να κάνουμε με το GitLab είναι να δημιουργήσουμε ένα νέο έργο. Αυτό επιτυγχάνεται με κλικ στο εικονίδιο “+” στη γραμμή εργαλείων. Θα μας ζητηθεί το όνομα του έργου, το όνομα χώρου στον οποίο πρέπει να ανήκει και ποιο θα είναι το επίπεδο ορατότητάς του. Τα περισσότερα στοιχεία από αυτά που καθορίζουμε εδώ δεν είναι μόνιμα και μπορούν να επαναρυθμιστούν αργότερα μέσω της διασύνδεσης ρυθμίσεων. Κάνουμε κλικ στο κουμπί “Create Project” και τελειώσαμε.

Από τη στιγμή που το έργο αρίζει να υπάρχει, το πιο πιθανό είναι να θελήσουμε να το συνδέσουμε με ένα τοπικό αποθετήριο Git. Κάθε έργο είναι προσβάσιμο μέσω HTTPS ή SSH, καθένα από τα οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να οριστούν οι ρυθμίσεις κατά τη διαμόρφωση ενός απομακρυσμένου Git. Οι διευθύνσεις URL είναι ορατές στο επάνω μέρος της αρχικής σελίδας του έργου. Για ένα υπάρχον τοπικό αποθετήριο αυτή η εντολή θα δημιουργήσει μια απομακρυσμένη ονομασία gitlab στη φιλοξενούμενη τοποθεσία:

Εάν δεν έχουμε τοπικό αντίγραφο του αποθετηρίου, μπορούμε απλά να τρέξουμε το εξής:

Το web UI παρέχει πρόσβαση σε πολλές χρήσιμες προβολές του ίδιου του αποθετηρίου. Η αρχική σελίδα του κάθε έργου παρουσιάζει πρόσφατη δραστηριότητα και οι συνδέσεις στην κορυφή θα μας οδηγήσουν σε προβολές των αρχείων του έργου και του αρχείου καταγραφής εργασιών.

Ο απλούστερος τρόπος συνεργασίας σε ένα έργο GitLab είναι να δώσουμε στον άλλο χρήστη δικαίωμα άμεσης ώθησης στο αποθετήριο Git. Μπορούμε να προσθέσουμε έναν χρήστη σε ένα έργο πηγαίνοντας στην ενότητα “Μέλη” (“Members”) των ρυθμίσεων του συγκεκριμένου έργου και αντιστοιχίζοντας τον νέο χρήστη με ένα επίπεδο πρόσβασης (τα διάφορα επίπεδα πρόσβασης αναλύονται λίγο στην ενότητα Ομάδες). Παρέχοντας στον χρήστη επίπεδο πρόσβασης “Προγραμματιστή” (“Developer”) ή ανώτερο, ο χρήστης μπορεί να ωθήσει υποβολές και κλάδους απευθείας στο αποθετήριο ατιμωρητί.

Ένας άλλος, πιο ανεξάρτητος τρόπος συνεργασίας είναι με τη χρήση αιτήσεων συγχώνευσης. Αυτή η δυνατότητα επιτρέπει σε κάθε χρήστη που μπορεί να δει ένα έργο να συνεισφέρει σε αυτό με ελεγχόμενο τρόπο. Οι χρήστες με άμεση πρόσβαση μπορούν απλά να δημιουργήσουν έναν κλάδο, να ωθήσουν υποβολές σε αυτόν και να θέσουν ένα αίτημα συγχώνευσης από τον κλάδο τους στον κλάδο master ή σε οποιονδήποτε άλλο κλάδο. Οι χρήστες που δεν έχουν δικαίωμα ώθησης για ένα αποθετήριο μπορούν να το κάνουν αποσχίσουν (fork) (δηλ. να δημιουργήσουν το δικό τους αντίγραφο), να ωθήσουν υποβολές σε αυτό το αντίγραφο και να θέσουν ένα αίτημα συγχώνευσης από το αντίγραφό τους στο κύριο έργο. Αυτό το μοντέλο επιτρέπει στον ιδιοκτήτη να έχει τον πλήρη έλεγχο του τι πηγαίνει στο αποθετήριο και πότε, ενώ επιτρέπει συνεισφορές και από μη αξιόπιστους χρήστες.

Τα αιτήματα συγχώνευσης και τα ζητήματα που προκύπτουν είναι τα κύρια θέματα μακροχρόνιων συζητήσεων στο GitLab. Κάθε αίτηση συγχώνευσης επιτρέπει μια γραμμή-προς-γραμμή συζήτηση για την προτεινόμενη αλλαγή (η οποία υποστηρίζει ένα ελαφρύ είδος αναθεώρησης κώδικα) καθώς και ένα νήμα γενικής συζήτησης. Και οι δύο μπορούν να ανατεθούν σε χρήστες ή να οργανωθούν σε ορόσημα (milestones).

Αυτή η ενότητα επικεντρώθηκε κυρίως στις λειτουργίες του GitLab που σχετίζονται με το Git, αλλά ως ώριμο έργο, παρέχει πολλά άλλα χαρακτηριστικά για να βοηθήσει την ομάδα μας να συνεργαστεί, όπως τα εργαλεία wiki και τα εργαλεία συντήρησης του συστήματος. Ένα πλεονέκτημα για το GitLab είναι ότι μόλις ο διακομιστής εγκατασταθεί και λειτουργήσει, σπάνια θα χρειαστεί να τροποποιηθεί ένα αρχείο διαμόρφωσης· Το μεγλύτερο μέρος της διαχείρισης καθώς και να αποκτήσουμε πρόσβαση στον διακομιστή μέσω SSH· το μεγαλύτερο μέρος της διαχείρισης και η γενική χρήση μπορούν να επιτευχθούν μέσω διεπαφής στο πρόγραμμα περιήγησης.