6.3 GitHub - Συντήρηση ενός έργου

Κάποιος κάνει μια αλλαγή στον κώδικά μας και μας στέλνει ένα αίτημα έλξης. Θα πρέπει να λάβουμε ένα μήνυμα e-mail που μας ειδοποιεί για το νέο αίτημα έλξης που θα μοιάζει σαν αυτό της εικόνας Ειδοποίηση email για νέο αίτημα έλξης.

Σε αυτό το μήνυμα e-mail παρατηρούμε τα εξής. Μας δίνει ένα μικρό diffstat —μια λίστα των αρχείων που έχουν αλλάξει στο αίτημα έλξης και κατά πόσο έχουν αλλάξει. Mας δίνει ένα σύνδεσμο προς το αίτημα έλξης στο GitHub. Mας δίνει επίσης μερικές διευθύνσεις URL που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε από τη γραμμή εντολών.

Η γραμμή που λέει git pull <url> patch-1, είναι ένας απλός τρόπος για να συγχωνεύσουμε έναν απομακρυσμένο κλάδο χωρίς να χρειάζεται να προσθέσουμε ένα απομακρυσμένο αποθετήριο. Αυτό το είδαμε αυτό εν συντομία στην ενότητα Checking Out απομακρυσμένους κλάδους. Αν θέλουμε, μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν θεματικό κλάδο, να μεταβούμε σε αυτόν και στη συνέχεια να εκτελέσουμε αυτήν την εντολή για να συγχωνεύσουμε τις αλλαγές του αιτήματος έλξης.

Οι άλλες ενδιαφέρουσες διευθύνσεις URL είναι οι διευθύνσεις .diff και .patch, οι οποίες, όπως μπορεί να μαντέψει κανείς, παρέχουν ενοποιημένες εκδόσεις της diff και του επιθέματος του αιτήματος έλξης. Θα μπορούσαμε να συγχωνεύσουμε την εργασία του αιτήματος έλξης με κάτι σαν αυτό:

Όπως είδαμε στην ενότητα Η ροή εργασίας του GitHub, μπορούμε να έχουμε μια συνομιλία με το άτομο που υπέβαλε το αίτημα έλξης. Μπορούμε να σχολιάζουμε συγκεκριμένες γραμμές κώδικα, ολόκληρες υποβολές ακόμα και ολόκληρο το ίδιο το αίτημα έλξης, χρησιμοποιώντας τη Markdown με άρωμα GitHub.

Κάθε φορά που κάποιος άλλος σχολιάζει το αίτημα έλξης, θα συνεχίσουμε να λαμβάνουμε ειδοποιήσεις μέσω e-mail, ώστε να γνωρίζουμε ότι υπάρχει τρέχουσα δραστηριότητα. Το καθένα θα περιέχει έναν σύνδεσμο προς το αίτημα έλξης όπου συμβαίνει η δραστηριότητα και επίσης να απαντήσουμε άμεσα στο email για να σχολιάσουμε στο νήμα του αιτήματος έλξης.

Μόλις ο κώδικας βρίσκεται σε μία κατάσταση που μας αρέσει και θέλουμε να τον συγχωνεύσουμε, μπορούμε είτε να έλξουμε τον κώδικα και να τον συγχωνεύσουμε τοπικά, είτε με τη σύνταξη git pull <url> <κλάδος> που είδαμε προηγουμένως, είτε προσθέτοντας τη διχάλα ως απομακρυσμένο αποθετήριο και ανακτώντας και συγχωνεύοντας.

Εάν η συγχώνευση είναι τετριμμένη, μπορούμε επίσης να πατήσουμε το κουμπί “Merge” στην τοποθεσία GitHub. Αυτό θα κάνει μια συγχώνευση “μη-ταχυπροώθησης”, δημιουργώντας μια υποβολή συγχώνευσης ακόμα και αν ήταν δυνατή μια συγχώνευση ταχυπροώθησης. Αυτό σημαίνει ότι όπως και νά 'χει, κάθε φορά που πατάμε το κουμπί συγχώνευσης, δημιουργείται μια υποβολή συγχώνευσης. Όπως μπορούμε να δούμε στην εικόνα Κουμπί “Merge” και οδηγίες για συγχώνευση αιτήματος έλξης, το GitHub μας δίνει όλες αυτές τις πληροφορίες εάν κάνουμε κλικ στον σύνδεσμο “hint”.

Εάν αποφασίσουμε ότι δεν θέλουμε να συγχωνεύσουμε το αίτημα έλξης, μπορούμε επίσης να το κλείσουμε και το άτομο που το υπέβαλε θα ειδοποιηθεί.

Εάν έχουμε να κάνουμε με πολλά αιτήματα έλξης και δεν θέλουμε να προσθέσουμε πολλά απομακρυσμένα αποθετήρια ή να κάνουμε μία έλξη κάθε φορά, υπάρχει ένα ωραίο κόλπο που μας επιτρέπει να κάνουμε το GitHub. Είναι λίγο προηγμένο τέχνασμα και θα δούμε τις λεπτομέρειές του σε μεγαλύτερο βάθος στην ενότητα Τα refspec, αλλά μπορεί να είναι αρκετά χρήσιμο.

Το GitHub δημοσιοποιεί τους κλάδους αιτημάτων έλξης ενός αποθετηρίου ως ένα είδος ψευδο-κλάδων στον διακομιστή. Εκ προεπιλογής δεν τους λαμβάνουμε όταν κλωνοποιούμε ένα αποθετήριο, αλλά υπάρχουν σε αυτό με κάποιον ασαφή και ομιχλώδη τρόπο και μπορούμε να έχουμε αρκετά εύκολη πρόσβαση σε αυτούς.

Για να το δείξουμε αυτό, θα χρησιμοποιήσουμε μια εντολή χαμηλού επιπέδου (που συχνά αναφέρεται ως εντολή “διοχέτευσης” (plumbing), την ls-remote, για την οποία θα πούμε περισσότερα στην ενότητα Διοχετεύσεις και πορσελάνες). Αυτή η εντολή γενικά δεν χρησιμοποιείται στις καθημερινές λειτουργίες του Git, αλλά μας χρησιμεύει να δούμε ποιες αναφορές υπάρχουν στον διακομιστή.

Αν εκτελέσουμε αυτήν την εντολή για το αποθετήριο “blink” που χρησιμοποιούσαμε νωρίτερα, θα έχουμε μια λίστα με όλους τους κλάδους, ετικέτες και άλλες αναφορές στο αποθετήριο.

Φυσικά, εάν βρισκόμαστε στο δικό μας αποθετήριο και εκτελέσουμε git ls-remote origin ή οποιοδήποτε απομακρυσμένο αποθετήριο θέλουμε να ελέγξουμε, θα μας δείξει κάτι παρόμοιο με αυτό.

Αν το αποθετήριο βρίσκεται στο GitHub και έχουμε υποβεβλημένα αίτηματα έλξης, θα λάβουμε αυτές τις αναφορές, με πρόθεμα refs/pull/. Αυτές είναι ουσιαστικά κλάδοι, αλλά επειδή δεν βρίσκονται στον refs/heads/, δεν τις παίρνουμε όταν κλωνοποιούμε ή ανακτούμε από τον διακομιστή —κάτω από κανονικές συνθήκες η διαδικασία της ανάκτησης τούς αγνοεί.

Υπάρχουν δύο αναφορές ανά αίτημα έλξης —αυτή που τελειώνει σε /head δείχνει στην ίδια ακριβώς υποβολή με την τελευταία υποβολή στον κλάδο του αιτήματος έλξης. Έτσι, αν κάποιος υποβάλει ένα αίτημα έλξης στο αποθετήριό μας και ο κλάδος του ονομάζεται bug-fix και δείχνει στην υποβολή a5a775, τότε στο δικό μας αποθετήριο δεν θα έχουμε κλάδο bug-fix ' (αφού αυτός βρίσκεται στη δική του διχάλα), αλλά θα έχουμε `pull/<αε#>/head που δείχνει στην a5a775. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε πολύ εύκολα να έλξουμε κάθε κλάδο ενός αιτήματος έλξης χωρίς να χρειαστεί να προσθέσουμε κάμποσα απομακρυσμένα αποθετήρια.

Τώρα, μπορούμε να ανακτήσουμε απευθείας την αναφορά.

Αυτό λέει στο Git, “συνδέσου στο απομακρυσμένο αποθετήριο origin και κατέβασε το ref με όνομα refs/pull/958/head”. Το Git υπακούει και κατεβάζει ό,τι χρειαζόμαστε για να κατασκευάσουμε αυτό το ref και βάζει έναν δείκτη στην υποβολή που θέλουμε στο αρχείο .git/FETCH_HEAD. Μπορούμε να τη συγχωνεύσουμε με την εντολή git merge FETCH_HEAD σε έναν κλάδο στον οποίο θέλουμε να το δοκιμάσουμε, αλλά αυτό το μήνυμα συγχώνευσης φαίνεται λίγο παράξενο. Επίσης, εάν εξετάζουμε πολλά αιτήματα έλξης, κάτι τέτοιο γίνεται κουραστικό.

Υπάρχει επίσης ένας τρόπος για να ανακτήσουμε όλα τα αιτήματα έλξης και να τα κρατάμε ενημερωμένα κάθε φορά που συνδεόμαστε στο απομακρυσμένο αποθετήριο. Ανοίγουμε το .git/config στον αγαπημένο μας επεξεργαστή κειμένου και αναζητούμε το απομακρυσμένο αποθετήριο origin. Θα πρέπει να μοιάζει κάπως έτσι:

Αυτή η γραμμή που αρχίζει με fetch = είναι ένα “refspec”. Είναι ένας τρόπος απεικόνισης ονομάτων του απομακρυσμένου αποθετηρίου με ονόματα στον τοπικό μας κατάλογο .git. Αυτό το συγκεκριμένο λέει στο Git, “τα πράγματα στο απομακρυσμένο αποθετήριο που βρίσκονται κάτω από το refs/heads θα πρέπει να πάνε στο τοπικό μου αποθετήριο κάτω από το refs/remotes/origin.” Μπορούμε να τροποποιήσουμε αυτό το τμήμα ώστε να προσθέσουμε ένα ακόμα refspec:

Αυτή η τελευταία γραμμή λέει στο Git, “Όλα τα refs που μοιάζουν με το refs/pull/123/head θα πρέπει να αποθηκεύονται τοπικά όπως το refs/remotes/origin/pr/123”. Τώρα αν αποθηκεύσουμε αυτό το αρχείο και εκτελέσουμε την git fetch, παίρνουμε:

Τώρα όλα τα απομακρυσμένα αιτήματα έλξης αναπαριστώνται τοπικά με αναφορές που λειτουργούν σαν παρακολουθούμενοι κλάδων· είναι μόνο για ανάγνωση και ενημερώνονται όταν κάνουμε fetch. Αυτό καθιστά πανεύκολο το να δοκιμάσουμε τον κώδικα από ένα αίτημα έλξης σε τοπικό επίπεδο:

Αν είστει εξαιρετικά παρατηρητικοί, θα έχετε εντοπίσει το head στο τέλος του απομακρυσμένου τμήματος του refspec. Υπάρχει επίσης ένας σύνδεσμος refs/pull/#/merge στην πλευρά του GitHub, που αντιπροσωπεύει την υποβολή που θα προκύψει αν πατήσουμε το κουμπί “Merge”. Αυτό μπορεί να μας επιτρέψει να δοκιμάσουμε τη συγχώνευση ακόμη και πριν πατήσουμε το κουμπί.

Όχι μόνο μπορούμε να υποβάλουμε αιτήματα έλξης που έχουν ως στόχο τον κεντρικό ή τον κύριο κλάδο, αλλά μπορούμε να υποβάλουμε αίτημα έλξης με στόχο οποιονδήποτε κλάδο στο δίκτυο. Μάλιστα, μπορούμε ακόμη υποβάλουμε αίτημα έλξης σε ένα άλλο αίτημα έλξης.

Εάν δούμε αίτημα έλξης που κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση και έχουμε μια ιδέα για μια αλλαγή που εξαρτάται από αυτήν ή δεν είμαστε βέβαιοι ότι είναι καλή ιδέα ή απλά δεν έχουμε πρόσβαση ώθησης στον κλάδο-στόχο, μπορούμε να υποβάλουμε ένα αίτημα έλξης απευθείας σε αυτό.

Όταν πάμε να υποβάλουμε ένα αίτημα έλξης, υπάρχει ένα πλαίσιο στο επάνω μέρος της σελίδας που καθορίζει από ποιον και προς ποιον κλάδο αιτούμαστε να έλξουμε. Αν πατήσουμε το κουμπί “Edit” στα δεξιά του πλαισίου μπορούμε να αλλάξουμε όχι μόνο τους κλάδους αλλά και τη διχάλα.

Εδώ μπορούμε αρκετά εύκολα να ζητήσουμε να συγχωνεύσουμε τον νέο μας κλάδο σε άλλο αίτημα έλξης ή σε άλλο πηδάλιο του έργου.

Όταν λέμε “ειδοποιήσεις” εδώ σε σχέση με το GitHub, εννοούμε έναν συγκεκριμένο τρόπο με τον οποίο το GitHub προσπαθεί να έρθει σε επαφή μαζί μας όταν συμβαίνουν κάτι και υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους μπορούμε να τις διαμορφώσουμε. Αν μεταβούμε στην καρτέλα “Notification center” από τη σελίδα ρυθμίσεων, μπορούμε να δούμε μερικές από τις επιλογές που έχουμε.

Οι δύο επιλογές είναι να λαμβάνουμε ειδοποιήσεις σχετικά μέσω “Email” και μέσω “Web” και μπορούμε να επιλέξουμε είτε μία από τις δύο, καμία από τις δύο ή και τις δύο όταν συμμετέχουμε ενεργά σε ό,τι συμβαίνει ή για δραστηριότητες στα αποθετήρια που παρακολουθούμε.

Αν χρησιμοποιούμε κλάδο διαφορετικό από τον master ως τον προεπιλεγμένο μας κλάδο στον οποίο θέλουμε να υποβάλλονται τα αιτήματα έλξης ή να φαίνεται εκ προεπιλογής, μπορούμε να το αλλάξουμε στη σελίδα ρυθμίσεων του αποθετηρίου κάτω από την καρτέλα “Options”.

Απλά αλλάζουμε τον προεπιλεγμένο κλάδο στο αναπτυσσόμενο μενού και αυτός θα είναι ο προεπιλεγμένος κλάδος για όλες τις σημαντικές λειτουργίες στο εξής, συμπεριλαμβανομένου του ποιος κλάδος ελέγχεται εκ προεπιλογής όταν κάποιος κλωνοποιεί το αποθετήριο.

Εάν θέλουμε να μεταβιβάσουμε ένα έργο σε άλλον χρήστη ή οργανισμό στο GitHub, υπάρχει μια επιλογή “Transfer ownership” στο κάτω μέρος της καρτέλας “Options” της σελίδας ρυθμίσεων του αποθετηρίου που μας επιτρέπει να το κάνουμε.

Αυτό είναι χρήσιμο εάν εγκαταλείπουμε ένα έργο και κάποιος θέλει να το αναλάβει ή εάν το έργο μας μεγαλώνει και θέλουμε να το μεταβιβάσουμε σε κάποιον οργανισμό.

Η μεταβίβαση του έργου δεν μετακινεί απλά το αποθετήριο μαζί με όλους τους παρατηρητές και τα αστέρια σε ένα άλλο μέρος, αλλά επίσης θέτει μια ανακατεύθυνση διεύθυνσης URL από το δικό μας URL στη στη νέα θέση. Επίσης, ανακατευθύνει τους κλώνους και τις ανακτήσεις από το Git, όχι μόνο από το διαδίκτυο.